Evaluatie van de indemniteitsgarantieregeling en ontwikkeling van een veiligheidstoets.
Binnen dit project is de indemniteitsregeling geëvalueerd en werd gewerkt aan een veiligheidstoets. De uitvoering van de regeling, een reguliere taak van de RCE, vond buiten het project plaats.
Door het verlenen van indemniteitsgarantie voor bijzondere tentoonstellingen en langdurige bruiklenen is de verzekeringspremie voor het museum aanzienlijk lager dan zonder deze garantie.
Indemniteit betekent schadevergoeding. De indemniteitsregeling is een garantieregeling voor musea, waarbij de Nederlandse staat een deel van het risico op schade aan en verlies van internationale bruiklenen overneemt. Door het verlenen van indemniteitsgarantie voor bijzondere tentoonstellingen en langdurige bruiklenen is de verzekeringspremie voor het museum aanzienlijk lager dan zonder deze garantie.
De prijzen van kunstvoorwerpen zijn de laatste decennia enorm gestegen. De verzekeringskosten voor bruiklenen zijn daarom vaak een probleem bij het organiseren van tentoonstellingen. Om bijzondere exposities toch mogelijk te maken, (internationale) collectiemobiliteit te stimuleren en cultuurparticipatie te bevorderen is de indemniteitsregeling in het leven geroepen.
Bij de beoordeling van indemniteitsaanvragen worden risico en belang tegen elkaar afgewogen en wordt bekeken of de staat garant kan staan. Alleen wanneer schade of verlies optreedt, wordt daadwerkelijk geld uitgekeerd. Als er niets gebeurt, vervalt de indemniteitsverklaring na de tentoonstelling en komt aan het gehele proces geen geld te pas.
In de meeste Europese landen en ook bijvoorbeeld in de Verenigde Staten en Canada bestaat een vorm van indemniteitsgarantie. De eerste Nederlandse indemniteitsregeling dateert uit 1989, werd in 2005 vernieuwd en in 2008 gewijzigd. De ministeriële regeling van de ministeries OCW en Financiën heet nu voluit ‘Subsidieregeling indemniteit bruiklenen 2008’. De uitvoering van de regeling is in 2005 ondergebracht bij het Instituut Collectie Nederland (ICN) dat in 2011 opging in de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE).
In 2011 is de regeling geëvalueerd. Het evaluatierapport brengt de resultaten van vijf jaar indemniteitsgarantie overzichtelijk in beeld en biedt aanbevelingen voor verbetering van de regeling. De hoofdconclusie van de evaluatie is dat de indemniteitsregeling succesvol is, maar dat het verlenen van indemniteitsgarantie in feite symptoombestrijding is. Onderliggende oorzaken van hoge verzekeringspremies, zoals het tot stand komen van hoge verzekerde waarden, worden niet aangepakt.